مالیات تراکنش های بانکی

پولین، هاینتز و هرندون استدلال می کنند که فرض کاهش 50 درصدی حجم با توجه به نرخ اندک پیشنهاد در مقایسه با اسپردهای تاریخی، محافظه کارانه است. با این حال، این فرض ممکن است محافظه کارانه نباشد. هزینه های تراکنش به میزان قابل توجهی کاهش یافته است: اسپرد قیمت پیشنهادی در سهامی که فعال ترین معامله را انجام می دهند، تنها چند نقطه پایه هستند. به طور همزمان، بسیاری از شرکت‌های تجاری اختصاصی، صندوق‌های پوشش ریسک و بانک‌ها در سال‌های اخیر شاهد کاهش درآمدهای معاملاتی بوده‌اند[36]، [37]، [38] که باعث می‌شود کمتر بتوانند هزینه‌های تراکنش افزایش یافته را جذب کنند.

جیمز نانز[39] اقتصاددان تخمین می زند که معاملات سهام 85.1 درصد، اوراق قرضه 62.9 درصد، و مشتقات 86.0 درصد تحت نرخ های مقرر در قانون رفاه فراگیر کاهش می یابد. این روش هزینه‌های مبادله متفاوتی را در انواع مختلف مشتقات محاسبه می‌کند، اما کشش یکنواختی را در نظر می‌گیرد که ممکن است منجر به برخی عدم دقت شود.[40]